Μην πιστεύετε παραμύθια. Κανένα κόμμα δεν θέλει εκλογές.

Σύμφωνα με τον βασικότερο κανόνα της επιστήμης του management, πρωταρχικός στόχος μιας επιχείρησης είναι η επιβίωση και μετά το κέρδος. Με πτωχευμένη μια επιχείρηση δεν έχει νόημα να μιλάμε για κέρδος. Με βάση λοιπόν με αυτή τη βασική αρχή του management, κινούνται και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα αυτή την περίοδο. Βασικός τους στόχος είναι να μην καταρρεύσει το μαγαζί (πολιτικό σύστημα, εξαρτήματα του οποίου είναι όλα). Το πολιτικό όφελος μπορεί να....

περιμένει για αργότερα. Αν όμως καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα θα συμπαρασύρει μαζί του και όλα τα εξαρτήματά του, δηλαδή τα κόμματα.

Έτσι όλα τα κόμματα, με πλήρη συνεννόηση μεταξύ τους, εξακολουθούν να παίζουν καλά το πολιτικό τους θέατρο με δήθεν διαφωνίες και με βεγγαλικά δήθεν κατηγοριών, ενώ στη συνέχεια κάνουν κανονικά (προς έκπληξή μας) πολιτικές πιρουέτες και πολιτικές κυβιστήσεις, σαν να μην τρέχει τίποτα, υποστηρίζοντας το ένα το άλλο.

Η Νέα Δημοκρατία, με τις συνεχείς πλέον πολιτικές κυβιστήσεις της (δήθεν εκβιαζόμενη για το καλό του…. τόπου βεβαίως), στηρίζει ένα άλλο εξάρτημα του πολιτικού συστήματος, το οποίο αν αφεθεί να φανεί η κατάρρευσή του (κάτι το οποίο θα αποκάλυπταν οι εκλογές) θα συμπαρασύρει και την ίδια. Στηρίζει λοιπόν ένα ΠΑΣΟΚ που παρότι παντελώς διαλυμένο, έχει καταφέρει, με τη βοήθεια της ΝΔ να στριμώξει 154 καλοαμειβόμενους βουλευτές του, σε ένα μονοψήφιο αυτή τη στιγμή ποσοστό, το οποίο με αναγωγή φτάνει στο 14%!!! Τα δε αριστερά κόμματα στηρίζουν και τους δύο μαζί και μένουν απλά στα λόγια χωρίς να προχωρούν σε έργα.  

Από αυτή τη «δημοκρατία» λοιπόν, περιμένει ο λαός να δει προκοπή.

Για να κρατήσουν το λαό σε καταστολή, του πετάνε το τυράκι των δήθεν εκλογών, που όλο έρχονται (19-2-2012 είχαν πει αρχικά, δηλαδή τώρα έπρεπε να αρχίζει η προεκλογική περίοδος) και όλο κάτι συμβαίνει και αναβάλλονται και φυσικά, πριν το τέλος της τετραετίας δεν πρόκειται να γίνουν. Έτσι ο λαός συγκρατείται και δεν εξεγείρεται, περιμένοντας να εκδηλώσει την οργή του στην κάλπη. Μια κάλπη που όλο τη βλέπει μπροστά του, αλλά όλο και απομακρύνεται.

Θα περιμένει φυσικά πολύ ακόμα και πάντως μέχρι να ορθοποδήσει ο δικομματισμός, διαφορετικά εκλογές γιόκ.

Το σύνθημα μεταξύ των κομμάτων είναι: Είτε όλοι μαζί θα επιβιώσουμε, είτε όλοι μαζί θα πέσουμε.