Ἀπάντησις στόν Καρατζαφέρη πού ζητᾶ νά δώσουμε κῶλο

Οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ὁ ἀρχηγός τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. σέ συνέντευξι πού ἔδωσε στόν κ. Παπαδάκη στίς 13 – 12 – 2011, μᾶς παροτρύνει νά καθόμαστε νά μᾶς χαϊδεύουν – ναί τέτοιο χάϊδεμα – οἱ νταβατζῆδες. Ἤ πολύ ἠλίθιος εἶναι ἤ δέν εἶναι καθόλου Ἕλλην. Προοδεύσαμε κι ἐκεῖ. Γίναμε εὐρωπαῖοι καί πολιτισμένοι.

Μινώταυρος


Ἡ ἀπάντησις τῆς μάνας τοῦ Γρηγορίου Αὐξεντίου στόν Γιῶργο Καρατζαφέρη, πού ζητᾶ νά δώσουμε καί κῶλο ἄν χρειαστῇ!
Σύμφωνα με την λογική τού οσφυοκάμπτη, δουλοπρεπή, γραικύλου, κωλοτούμπα και χαμαιλέοντα προέδρου τού ΛΑΟΣ, όπως αυτή εκφράστηκε σε πρωινή εκπομπή, απέναντι στις απαιτήσεις τών Ευρωπαίων, όσο παράλογες κι αν είναι αυτές, οι Έλληνες δεν θα πρέπει να λένε «ΟΧΙ».

Κατά την καρατζαφέρεια λογική, οι Έλληνες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να δεχτούν αδιαμαρτύρητα, να τούς πηδήξουν μάνες, γυναίκες και παιδιά, ως γνήσιοι ραγιάδες. Για το καλό τής πατρίδας βέβαια…
Όταν άκουσα αυτή τα γελοία λόγια (μεταφορικά υποθέτω, αν και μ’ αυτόν ποτέ δεν ξέρεις…), αίφνης ήρθε στο μυαλό μου, ένα περιστατικό από τον θάνατο τού Κύπριου ήρωα, Γρηγόρη Αυξεντίου:
Όταν ο πατέρας τού Αυξεντίου, πήγε στο νεκροτομείο να αναγνωρίσει το καμμένο σώμα τού γιου του, δεν είπε τίποτα. Χαμογέλασε και βγήκε έξω. Όταν απομακρύνθηκε από το κτήριο, ξέσπασε σε κλάματα… Όταν ρωτήθηκε γιατί το έκανε αυτό, απάντησε: «Ο Γρηγόρης είναι, αλλά να μην μας δούνε αυτά τα σκυλιά να κλαίμε…».
Η μάνα τού Γρηγόρη Αυξεντίου, όταν έμαθε τα θλιβερά νέα, είπε με όσο σθένος τής είχε απομείνει: «Είμαι περήφανη για τον γιο μου. Κάλλιο μια χούφτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου. Χαλάλι για την πατρίδα». Κι αφού κάθησε σε μια καρέκλα, συνέχισε: «Και τώρα θα κάνω το καθήκον μου…» κι άρχισε να κλαίει τον γιο της…
Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι «μεγάλοι» και δυστυχώς, υπάρχουν κι άνθρωποι «μικροί»… Ο καθένας διαλέγει το μέγεθος που τού ταιριάζει…

olympia